دوشنبه 2 دسامبر 2019 تهران 15:59
حکومت مسئول کشتار بیرحمانه مردم و خشونتهاست، همه موظفیم در مقابل کشتار مردم توسط حکومت بایستیم.»
نرگس محمدی نایب رئیس و سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر با انتشار نامهای از زندان اوین ضمن اشاره به وضعیت دردناک دو نفر از بازداشت شدگان اعتراضات اخیر و شرح کوتاهی بر شکنجه روحی و جسمی که بر آنها رفته، سرکوب و قتل معترضان از سوی حکومت را محکوم کرده و خواستار آن شده است که درخواست مجازات عاملان کشتار مردم بی پناه به یک مطالبه عمومی تبدیل شود.
محمدی مینویسد، حکومت در حالی بیان اعتراض را حق مردم میداند که مسالمت آمیزترین اعتراض آنها را با گلوله پاسخ داده است. وی ضمن اعتراض به سخنان تهدید آمیز رییس جمهور و رییس قوه قضاییه در برخورد با معترضین آنرا مصداق بی عدالتی دانست.
محمدی در پایان نامه خود تاکید کرده است که نوع مواجه حکومت با اعتراضات اخیر مردم تعیین کننده نحوه برخورد متقابل مردم با آنها در دور بعدی اعتراضات خواهد بود.
در ادامه متن نامه نرگس محمدی که در اختیار کانون مدافعان حقوق بشر قرار گرفته، میآید:
حکومت مسئول کشتار بیرحمانه مردم و خشونتهاست، همه موظفیم در مقابل کشتار مردم توسط حکومت بایستیم.
* جوانی تیر خورده و رنگ پریده روی صندلی بهداری اوین افتاده است. ظاهرش نشان میدهد که خونریزی ، عفونت و تورم غیر قابل تصور پا ، او را از پای دراورده تا زندانبانان بند ۲۰۹ امنیت اوین او را از سلول انفرادی به بهداری اوردهاند. او جوانی کم سن و سال است از اسلامشهر. جوانی از همان طبقه که قرار بود جمهوری اسلامی خادم شان باشد. وقتی به او گفتیم اصرار کن پایت معالجه شود وگرنه با این وضع قطع میشود گفت من که قرار است اعدام شوم چه فرقی دارد با پا یا بی پا. از روزی که بازداشت شده ام حتی بتادین هم روی زخمم نریختهاند.
* دختری ۲۰ساله از زندان وزرا به بند ن منتقل شد. چشمانش شدت اضطرابش را نشان میداد. سر راه از ماشین پیاده شده و به طرف عدهای که برای گرانی بنزین تجمع کرده بودند ، رفته و بازداشت شده بود. حین بازجویی یا بهتر بگویم اعترافگیری، مرد بازجو از موهایش گرفته و کشیده بود و فحشهای رکیکی داده بود که رویش نمیشد تکرار کند. کمر بند دور کمرش را باز کرده و به میز و صندلی کوبیده بود تا دختر جوان ترسیده و هر چه میخواهد را به دوربین بگوید، نه یک بار بلکه چند بار. او که چون بسیاری از همنسلانش موفق به تحصیل در دانشگاه نشده و به کار مشغول بود، به زندان قرچک و میان متهمان قتل و مواد مخدر و … منتقل شد.
* صدها هموطن عزیزمان با شلیک مستقیم عوامل حکومت به خون غلطیدند. مادران و پدران کمر خم کردند و خانهها به پرچم سیاه مزین شدند. قربانیان استبداد دوباره به قربانگاه برده شدند. ملتی به ستوه آمده از فقر و تبعیض و فساد حکومت استبدادی به پای خاستهاند تا صدای پرخشم و بغضآلودشان را به گوش مسئولان برسانند اما به جای شنیده شدن فریادشان به رگبار گلوله بسته شدند.
* حکومت معترضان را فارغ از شکل اعتراضاتشان در سلسله اعتراضات اخیر ، اغتشاشگر، اشوبگر و ارازل و اوباش نامیده و آنها را جزء مردم ایران نمیداند. معترضان مردم ایران هستند اما نه از جنس حاکمان. مردمانی هستند رنج و گرسنگی کشیده، مردمانی تحقیر و سرکوب شده، مردمانی که به هر طریق ممکن برای نقد، اصلاح و اعتراض کوشیدند، سرکوب شدند و اکنون در کف خیابانها فریاد حقخواهی سر میدهند.
* حاکمان اعلام میکنند اعتراض حق مردم است. اما به یاد نمیآوریم اعتراض و حتی نقدی که به سرکوب توسط حکومت نیانجامیده باشد. حکومت نشان داده که مسالمتآمیزترین اعتراضها را تحمل نمیکند و حتی تظاهرات سکوت را با گلوله پاسخ میدهد.
* رییس جمهور کشور، مردم معترض را که طی اقدامی مدنی ماشینهایشان را در خیابانها متوقف کرده اند، تهدید به تعقیب میکند و ابزار کنترل و دوربین و مانیتورینگ را به رخ ملت میکشد. از ایشان به عنوان حافظ حقوق ملت (نه حکومت) باید سوال کرد آیا ابزار و کنترلی بر ماشههای تفنگهایی که به روی ملت آتش گشودند و یا کنترل و دوربینی در سلولهای بندهای امنیت که تن مجروح جوانان ملت را به اسارت و شکنجه کشیدهاند، در اختیار دارد؟
* رییس قوه قضاییه معترضان را با اعمال مجازات سنیگین و برخورد قاطع تهدید میکند اما کلامی از تعقیب و مجازات عاملان شلیک مستقیم به مردم به میان نمیآورد. آیا تصور و باوری بر اجرای حق و عدالت در چنین سیستمی وجود دارد؟
* کشتار مردم رنجور و خسته از سرکوب، آنچنان وحشیانه و خشونتآمیز است که با هیچ عذر و بهانهای از سوی حکومت توجیهپذیر نیست و تنها یک درخواست میتوان داشت و آن مجازات عاملان کشتار مردم بیپناه است و این مساله باید به یک خواست عمومی تبدیل شود.
* تاریخ مایه عبرت مستبدان نشده است. سرکوب هر اعتراضی در مقاطع مختلف تاریخ این سرزمین، بسترساز شکلگیری قدرتمندتر اعتراضات و حقخواهیهای بعدی شده، بدیهی است شکل و دامنه اعتراضات آینده، مطابق با نوع مواجهه نظام با معترضان فعلی رقم خواهد خورد.
نرگس محمدی
۱۰ آذرماه ۱۳۹۸
زندان اوین
"پس از گذشت چهار روز از اعتراضات به افزایش قیمت بنزین، مقامات جمهوری اسلامی هنوز آمار کاملی از کشتهشدگان و مجروحان این اعتراضات ندادهاند.
تنها چند مقام در برخی از شهرهای ایران اظهاراتی داشتهاند که با جمعبندی آنها، تعداد معترضان کشته شده حداکثر به شش نفر میرسد. این در حالی است که آمارهای غیررسمی ۱۵ برابر این رقم است.
برآوردهای محتاطانه و جمعبندی آمار منتشر شده توسط نهادهای حقوق بشری و فیلمهای منتشر شده حاکی از کشته شدن حداقل ۹۰ نفر در این اعتراضات تا روز ۲۷ آبان است.
در حالی که رسانههای ایران امکان انتشار گزارش از اعتراضها را ندارند، از روز ۲۵ آبان نیز عملا یک حصر خبری در ایران حاکم شده و به دلیل قطع اینترنت بدستور شورای امنیت کشور، امکان گزارشیدهی از شهروندان هم سلب شده است.
.
شاهد علوی، رومهنگاری که سابقه انتشار فیلم مربوط به مذاکرات مجلس خبرگان رهبری درباره انتخاب آیتالله علی ای به رهبری جمهوری اسلامی را در کارنامه خود دارد، در صفحه توئیترش به نقل از یک منبع در وزارت کشور که نام او را فاش نکرد، نوشت که تاکنون ۲۰۰ نفر در این اعتراضات کشته شدهاند.
وی نوشته است: تا امروز دوشنبه، ساعت ۱ ظهر به وقت ایران، با جمعبندی آمار ارسالی فرمانداریهای سراسر کشور به وزارت کشور، مشخص شد در مجموع درگیریهای روز جمعه تا دوشنبه ظهر، ۲۰۰ نفر کشته و بیش از ۳۰۰۰ نفر زخمی شدهاند. ShahedAlavi
تفاوت آمار رسمی و غیر رسمی تعداد کشته شدگان تجمعهای اعتراضی موضوعی با سابقه است.
پس از گذشت ۱۰ سال از اعتراضات انتخابات ریاستجمهوری سال ۸۸ مقامات جمهوری اسلامی هنوز تعداد دقیق کشتهشدگان در این اعتراضها را اعلام نکردهاند. ."
RadioFarda_
یکی از کاربران توییتر نوشته:
"از خیابان مجاهدین اسلام تا نیرو هوایی یک پمپ بنزین سالم ندیدیم. حد فاصل میدان شهدا تا چهارراه کوکاکولا بانک سالم تقریبا ندیدیم. این فقط یک خیابان تهران بود. پمپبنزین سر پیروزی شهدا را جوری ترکانده بودند که شبیه فیلمهای آخر امانی بود. جای شعارهای پاک شده روی دیوارها هم بماند"
_VoiceOfShadows
یکی هم زیرش نوشته:
اقا چرا جو می دی؟ مگ چند تا پمپ بنزین اونجا هست؟ یه دونه یا شاید دو تا باشه. اگه پمپ بنزین دم شهدا رو اونطوری که تو می گی ترده بودن من نمیتونستم با خونه صحبت کنم.
tavassolizadeh
هنوز عکس و فیلمی از اونجاها ندیدم چون دسترسی به اینترنت برای مردم خیلی سخته. سختش کردند به همین دلیل که رسانهها نتونند از چیزی مطمئن بشن. کاربران فنی هم که گاهی با هزار ترفند وصل میشن سرعتشون انقدر پایینه که نمیتونند عکس و فیلم آپلود کنند و دوباره قطع میشن. در زمانهای که به تصاویر هم نمیشه به راحتی اعتماد کرد روایتها بشتر متنی شدند. از متنها به نظر میاد شهرهای جنوب تهران خیلی خبرها بوده و اماکن زیادی تخریب شدند. بعضی از متنهایی هم که میفرستند یک جوریه که شک میکنم نکنه از طرف حکومت باشه برای ترسوندن مردم، درحالیکه ممکنه کاملا راست باشند.
Niusha Saremi:
"کاربران ایرانی خارج از کشور با هشتگهای
#IranProtests #Internet4Iran #KeepItOn
از اعتراضات در ایران و عدم دسترسی مردم به اینترنت مینویسند تا توجه جامعهی جهانی را به سرکوب گستردهی مردم در ایران جلب کنند
جنسی به زندانیان در ایران به بررسی تاریخچه رواج جنسی به زندانیان در ایران میپردازد. ، ممکن است برای شکنجه و تخریب روحی و روانی زندانیان، یا دلایل دیگر، صورت پذیرفته باشد. با توجه به اینکه جنسی، آثار بسیار مخربی بر روحیه افراد مورد قرار گرفته دارد و همچنین باعث شرمساری این افراد میشود، از این رو، تعداد کمی از زنده ماندگان این موارد، حاضر شدهاند که با رسانهها مصاحبه کنند.[۱] در چند برهه از تاریخ جمهوری اسلامی ایران، حکومت ایران متهم به جنسی گسترده به زندانیان ی شد. در زمان اعدام زندانیان ی در دهه ۶۰، اشخاصی همچون حسینعلی منتظری که در آن زمان قائم مقام رهبر بود طی نامهای به به زندانیان دختر اعتراض میکند.[۲] در آنچه به نام پرونده وبلاگ نویسان» شهرت دارد، متهمان پرونده از تهدید شدن به » در زمان بازداشت، خبر دادند.[۳] در دوران ریاست جمهوری محمود نژاد و اجرای طرح ارتقای امنیت اجتماعی توسط پلیس، افرادی که در این خصوص در بازداشتگاه کهریزک حبس شدند از ، کردن عورت و ادرار بر روی زندانیان سخن گفتهاند[۴] و گزارشهایی از شکنجه و آزار جنسی بازداشت شدگان اعتراضات به دهمین انتخابات ریاست جمهوری نیز، مطرح شدهاست. چنانکه یکی از کاندیداهای انتخابات دهم ریاست جمهوری به نام مهدی قویا خواستار بررسی آن شد. به جز این نیز حکومت ایران در موارد پراکنده دیگری، همچون پرونده زهرا کاظمی،[۵] به اعمال جنسی به منظور شکنجه زندانیان متهم شدهاست.
درباره این سایت